Terug naar overzicht
Afgelopen week was de T van LHBT, waar COC Nederland mede voor staat, volop in het nieuws. Kunstenares Willemijn da Campo zette een geslaagde actie neer met haar Trans Isolation Performance, in de aanloop naar het eveneens succesvolle Transgender Film Festival, TranScreen. Hieronder doet ze verslag.
Uit 70 houtsegmenten bouwde Willemijn da Campo een koepel. Die stond voor zowel bescherming als isolatie. Hierin verbleef ze ononderbroken drie dagen en twee nachten. Via kleine openingen kon de bezoeker een deel van de binnenkant zien, met Willemijn praten en een flyer meenemen.
Op het Westergasterrein in Amsterdam, naast filmtheater Het Ketelhuis, sloot ze zich in. Ze wilde hiermee twee doelen te bereiken. Het eerste was aandacht vragen voor de dringende situatie van veel transgenders, te lezen in het SCP-rapport Worden wie je bent – Het leven van transgenders in Nederland. Isolatie en uitsluiting komen daaruit sterk naar voren. De koepel en haar aanwezigheid erin maakten dit direct zichtbaar. Daarnaast viert ze de trans* identiteit, in de (h)erkenning van en het deelnemen aan het filmfestival TranScreen. Als vrouw met een trans* geschiedenis kende ze isolement en uitsluiting, maar ook het vinden van een passende plek en de kracht van stevig in je eigen schoenen kunnen staan. Een laaiend enthousiaste zaal ontving haar bij de opening.
De trans* community voelde empowerment en inspiratie door de Trans Isolation Performance. Het publiek was te spreken over de mooie vorm van de koepel (‘hij dringt zich niet op, je kunt er uit eigen beweging naartoe’). Van de aanwezigheid van een mens erin schrokken sommigen wel. (‘Stoer dat Willemijn da Campo dit doet. Jammer dat het nog nodig is.’)
De uitgebreide media-aandacht, waaronder Ali B in De Wereld Draait Door en Jeroen van Inkel en Eva Koreman bij Q Music FM, maakte dat de performance zo’n 2 miljoen mensen bereikte. Iedereen was er positief over en maakte respectvolle reportages, waaronder AT5, Het Parool en de ‘making of’ film van Menne Vellinga (MVS Gay Station).
Alleen PowNed deed zijn negatieve imago eer aan door een dubieus webbericht te publiceren. Hierin suggereerden zij dat er wel mensen zouden zijn die ‘strijkers in de iglobrievenbus’ wilden doen. Het riep agressieve reacties op, zoals ‘overlast gevende Marokkanen komen gegarandeerd zieken’. Omdat haar veiligheid in het geding was, organiseerde het LGBT-netwerk van de politie Amsterdam, Roze in Blauw, extra surveillance voor de tweede nacht. Het Transgender Netwerk Nederland (TNN) veroordeelde de publicatie.
Bij de opening van TranScreen werd een korte film vertoond van de Trans Isolation Performance, sprak de kunstenares zowel via Skype en daarna bevrijd uit de koepel de zaal toe. ‘Ik wens emancipatie en gelijkberechting van mensen met een trans* identiteit.’
Daarna volgde een succesvolle editie van TranScreen, waarbij ‘One Zero One – the story of Cybersissy en BayBjane’ van Tim Lienhard de publieksprijs ontving voor de lange film.
Verder kijken:
07-05-2013 | Menne Vellinga: Willemijn da Campo – de houten ‘iglo’
09-05-2013 | AT5: Transgenders houden niet van hokjes
[Bron/Foto: Willemijn da Campo]