Homoseksuele mannen en lesbische vrouwen sporten nog altijd weinig bij reguliere sportverenigingen, verbergen hun seksuele voorkeur daar meer dan in andere levenssferen, ondervinden discriminatie, zijn daar niet actief als vrijwilliger en vinden minder vrienden of partners. Dit in tegenstelling tot heteroseksuelen. Zij domineren deze sportclubs en zorgen daar voor een gesloten cultuur waar homoseksuelen niet echt welkom zijn. Het wordt tijd dat deze gesloten cultuur opengebroken wordt, opdat de sportbonden echt een algemeen karakter krijgen.
homobeleid is hard nodig
Dat is de conclusie die COC Nederland trekt uit het onderzoek Het gaat om de sport dat vrijdag 24 oktober 2003 in het Olympisch Stadion te Amsterdam gepresenteerd werd door de W.J.H. Mulier Instituut. Die visie wijkt af van de conclusie van staatssecretaris Ross-Van Dorp van VWS die van oordeel is dat er geen specifiek beleid meer nodig is. COC Nederland roept de Vaste Kamercommissie voor Sport en NOC*NSF op kritisch naar het onderzoek te kijken en de conclusie van de staatssecretaris bij te stellen. Homobeleid gericht op de sportbonden is namelijk hard nodig.
Henk Beerten, voorzitter COC Nederland: “Onze visie staat haaks op de conclusies van staatssecretaris Ross-Van Dorp. Die heeft enkel gekeken naar de sportdeelname van homoseksuele mannen en lesbische vrouwen. En ja, wij sporten, dat klopt! Homoseksuele mannen gaan veel naar een fitnesscentrum. Maar vooral in de contact- en teamsporten bij gewone sportverenigingen, daar zie je veel minder homoseksuelen. Dus mag je niet zeggen, dat het beleid van de overheid om de sportdeelname van homoseksuelen te bevorderen gerealiseerd is. Het beleid moet er namelijk op gericht zijn, dat de algemene sportbonden toegankelijk zijn voor iedereen en dat blijkt nog altijd niet het geval te zijn. En daar doet de staatssecretaris niets aan.”
gesloten cultuur onaangetast
Sterker nog, nu de staatssecretaris zegt dat er geen specifiek beleid meer nodig is, laat ze de gesloten cultuur in de sportverenigingen onaangetast. De sportbonden hoeven dus niets meer te doen en dat terwijl toch iedereen kan zien dat er in de reguliere sport bijna geen openlijke homoseksuele mannen en lesbische vrouwen actief zijn. Onbegrijpelijk. Als je het rapport goed leest, kun je echt maar één conclusie trekken. En dat is dat specifiek homo/lesbisch beleid nu echt hard nodig is’.