COC pleit voor samenhangend beleid cruisingarea's

politie is niet langer je beste vriend

Steeds meer gemeenten en politiekorpsen pakken de ontmoetingsplaatsen voor mannen met homoseksuele contacten aan. Intensieve surveillances en het uitdelen van boetes is de trend. Het gevolg is dat de al geringe bereidheid om aangifte te doen van geweld onder de bezoekers nog verder zal afnemen.

Henk Beerten, voorzitter Federatie COC Nederland:
“Het signaal dat politiek en politie geven is dat homo’s in die parken en op die parkeerterreinen niets te zoeken hebben. ‘Eigen schuld dikke bult’, dat is de reactie die de slachtoffers van anti-homogeweld vrezen. Dat wordt zo natuurlijk niet bedoeld, maar dat is wel het effect.
Gevolg van dit beleid zien we nu in het Rotterdamse Zuiderpark. Daar heeft een groep jongeren maandenlang ongestraft z’n gang kunnen gaan met het plegen van geweld en het beroven van homo’s die daar contact zochten. Laat dit een signaal zijn om tot meer verantwoord beleid te komen om erger te voorkomen”.
Ontwikkelingen waar het COC al eerder voor gewaarschuwd heeft.

einde gedogen

Henk Beerten schreef 2 augustus jl. op de Forumpagina van De Volkskrant:
“Sinds Fortuyn is het gedogen voorbij. Het handelsmerk is ‘daadkrachtig leiderschap’. In de praktijk is dat vooral gericht op (eigen) publiciteit en op het uitvergroten van in hun ogen ‘uitwassen’ die met louter repressie aangepakt worden”.

eigenrichting

Het beleid rond de homo-ontmoetingsplaatsen toont dat aan. Korte termijnbeleid. Met het risico dat mensen straks tot eigenrichting overgaan. Zelf wel even met geweld de homo’s op de ontmoetingsplaatsen duidelijk maken dat het afgelopen is. Geweld dat gerechtvaardigd zal worden door dezelfde maatschappelijke instemming waar bestuurders en politie nu ook zelf hun legitimatie aan menen te ontlenen.

erkening

Het COC verzet zich tegen het kortzichtige beleid dat nu gevoerd wordt en pleit voor een beleid gebaseerd op de nuchtere erkenning dat ontmoetingsplaatsen van homomannen een fenomeen van alle tijden en alle culturen zijn. Er is behoefte aan samenhangend langetermijnbeleid. Dat is het echte bestuurlijke handwerk.