Terug naar overzicht

Homofobe uitspraken Afrikaanse Leiders

Zuid-Afrika (KwaZulu-Natal)

Zulu-koning Goodwill Zwelithini heeft tijdens de opening van het Koninklijk Rietdans Festival laten weten dat homoseksualiteit kinderen in ‘verwarring’ brengt over hun seksuele identiteit en, erger nog in zijn opvatting, een ‘smet werpt op de reputatie van de Zulu’s.

De Duban Lesbian and Gay Community Center heeft inmiddels laten weten ontzet te zijn over de uitspraken van de koning. Bij monde van Nonhlanhla Mkhize, de manager van het centrum, kreeg koning Goodwill te verstaan dat hij met dit soort uitspraken kinderen juist in verwarring brengt en een smet werpt ‘op wat er nog over is van de reputatie van de Zulu’s’. ‘De koning maakt met zijn opmerkingen duidelijk helemaal niets te weten over de homo-/lesbische identiteit van sommige van zijn onderdanen en van ons respect voor onze culturele en traditionele opvoeding’. Mkize heeft de koning publiekelijk uitgenodigd voor een bezoek aan het centrum om zijn gebrek aan kennis over homoseksualiteit bij te spijkeren.

Namibië

Theopolina Mushelenga, de onderminister van Binnenlandse Zaken en Immigratie, heeft voor een rel gezorgd met haar uitspraak dat homoseksuele mannen en lesbische vrouwen de vrijheidsstrijd in Namibië verraden hebben, met hun onverantwoordelijk gedrag schuld dragen voor de aidspandemie en met hun onwaarachtig en onzinnig gedrag een belediging vormen voor de Afrikaanse cultuur.

Fadzai Muparutsa, stafmedewerker van GALZ (Gays and Lesbians of Zimbabwe) heeft namens die organisatie de onderminister inmiddels publiekelijk van repliek gediend. In die reactie wordt er op gewezen dat homoseksuele mannen en lesbische vrouwen zich steeds hebben ingezet voor het bevorderen van vrijheid, democtratie en goed bestuur in zuidelijk Afrika. Verder is het riskant en gevaarlijk homoseksuelen de schuld te geven van de verspreiding van het hiv-virus, vooral als het gaat om Afrika, want het is algemeen bekend dat in dit deel van de wereld de hiv-besmetting vooral via heteroseksueel contact verloopt. En het is vooral de homo-gemeenschap in zuidelijke Afrika die een belangrijke rol speelt in de preventie tegen het aidsvirus en zich sterk gemaakt heeft om goede en betaalbare therapieën ook in dit deel van de wereld beschikbaar gesteld te krijgen.’Allemaal zaken die een onderminister weet of minstens zou moeten weten. Juist van iemand die in een gezagspositie mag verwacht worden niet met de beschuldigende vinger naar een kwetsbare minderheid te wijzen. Zij zou haar inzet moeten concentreren op een meer humane en praktische aanpak van het aidsvraagstuk.’

GALZ heeft onderminister Mushelenga dringend gevraagd haar uitspraken in te trekken en zich aan de feiten te houden.

Nigeria

President Olusegun Obasanjo, een wedergeboren christen, liet eind oktober 2004 bij de opening van een conferentie van Afrikaanse Anglicaanse bisschoppen in Lagos weten dat homoseksuele neigingen volgens hem ‘onbijbels, onnatuurlijk en zeker niet Afrikaans’ zijn.

Zimbabwe

En dan is er natuurlijk nog president Robert Mugabe van Zimbabwe. Hij verkondigd een standpunt, dat hij meermaals geuit heeft over homoseksuelen, dat vrij simpel en moeilijk mis te verstaan is. Zo heeft hij letterlijk gezegd: ‘Homo’s zijn sodomieten en geperverteerden, ze zijn erger dan varkens en honden’. Uitspraken die over de wereld tot protesten geleid hebben.

En Mugabe laat het niet bij woorden alleen, maar voert ook campagne tegen homoseksuelen. Leden van GALZ zijn meerdere malen bedreigd en gevangen gezet en hun deelname aan de Internationale Boekenbeurs in Harare is elk jaar weer een krachtmeting tussen deze organisatie en het staatsgezag. Dit jaar werd de stand van GALZ in een heftige confrontatie met agenten van de veiligheidsdienst weer gedwongen te vertrekken.

Een andere kort citaat geeft aan hoe Mugabe in homoseksualiteit een gevaar ziet voor de hele samenleving: ‘Als we homoseksualiteit als een recht beschouwen, hoeveel ruggengraat zal onze samenleving dan nog hebben om drugsverslaafden en anderen die zich overgeven aan bestialiteiten, de rechten te onthouden die ze opeisen onder het mom van individuele vrijheid en mensenrechten?’

Tot zover – maar deze bloemlezing zal vrijwel zeker nog een vervolg krijgen…