De Kerk voor Mannen is een plaats waar zij met elkaar vriendschap en broederschap kunnen ervaren en kunnen werken aan hun band met God. Dat is waar veel mannen diep in hun hart behoefte aan hebben, denken de Amerikaanse voorgangers Mark Doebler en David Murrow.
In het stadje Peoria zijn zij daarom, bij wijze van experiment, The Grove Church (letterlijk: Boskerk) begonnen. Een mannenkerk, volgens hen de eerste ter wereld. Het initiatief staat niet op zichzelf, maar is de eerste concrete uitwerking van het gedachtegoed van een groep mannen die zich verzameld hebben onder de noemer Church of Men
Murrow en Doebler zijn van mening dat ze met de Boskerk een nieuwe vorm en stijl van geloofsbeleving zijn gestart. ‘We proberen ons niet te richten op de zoekenden naar spiritualiteit die ‘laag in de boom hangen’, zegt Murrow. ‘We bouwen een ladder om de mannen te bereiken die meestal door de kerk genegeerd worden.’
‘Als een man de kerk binnen loopt, heb je twee minuten om hem duidelijk te maken dat niet alleen zijn vrouw, zijn kinderen en zijn oma hier welkom zijn, maar dat ook hij serieus wordt genomen. Alles kan hem afschrikken: de muziek, de verlichting, de aankleding van de zaal, zelfs de stijl van spreken’, zegt Murrow, schrijver van het boek ‘Why Men Hate Going To Church’.
Murrow vindt dat veel kerken in hun presentatie te vrouwelijk zijn, waardoor mannen zich er niet thuis voelen. De diensten van The Grove Church vinden plaats in een gymzaal, die voor de gelegenheid is aangekleed met kampeerspullen, dennenbomen en opgezette herten. Allemaal attributen waardoor een man zich volgens Murrow op zijn gemak voelt. Het ziet er daarmee meer uit als een koffiehuis dan een kerk, maar dat is dan ook de bedoeling.
De kerkgangers, vooral alleenstaande dertigers, zitten in tuinstoelen en de preek is opgedeeld in blokjes van tien minuten, die worden afgewisseld door gospelnummers van een rockband. En aan het eind van de dienst komen alle mannen naar voren voor een groepsknuffel. Daarna krijgen zij een aandenken aan wat in de dienst geleerd is. Na de eerste mannendienst was het geschenk een jagersmes.
‘Veel mannen zijn op zoek naar spirituele vaders en een gemeenschap van broeders om hen heen’, meent Mark Doebler, een voormalig sergeant in het leger. ‘Ze zijn doodsbang om het toe te geven, maar ze hebben het nodig met andere mannen op te trekken in groepen, met een leider die duidelijke doelen stelt, die hen persoonlijk aanspreekt om een volgeling in het geloof te worden. We willen meer dan mannen die braaf, omdat het zo hoort, naar een kerk komen en ongeïnteresseerd de liederen meezingen en wegdutten bij de lezing van de Heilige Schrift. We stellen ons ten doel volgelingen van deze mannen te maken door hen op hun mannelijkheid aan te spreken. Daarmee zullen ze de weg vinden om anderen deelgenoot te maken van hun geloof, anderen te bekeren en met ons samen te komen’.