In 2005 hebben ILGA (enige wereldwijde representant van 400 homo-organisaties en LBL (Deense homobelangenorganisatie) een raadgevende status aangevraagd bij de VN. Momenteel heeft geen enkele homo-organisatie deze status en zijn homo en lesbische organisaties geen officiele gesprekspartner voor de ECOSOC (Economic and Social Council) van de Verenigde Naties. Het is een van de redenen waarom lobby’s voor homorechten op wereldniveau keer op keer vastlopen.
Op 23 januari j.l. is wederom tijdens een stemming besloten de aanvragen van ILGA en LBL af te wijzen. De motie daartoe is ingediend door Iran, Sudan en Amerika. Zonder ‘hearing’ en inhoudelijke argumentatie, hetgeen een unicum is in de geschiedenis van ECOSOC, is deze motie aangenomen.
Na een jaar lang adviesstatus te hebben gehad werd deze status ILGA in 1994 alweer ontnomen in verband met geruchten dat ook
pedoseksuele organsaties lid zouden zijn van ILGA. Dat bleek later onjuist te zijn. In 2002 is een aanvraag om de status weer terug te geven nogmaals afgewezen. Toen stemde Amerika overigens voor.
De motie is gesteund door Kameroen, China, Cuba, Iran, Pakistan, Rusland, Senegal, Sudan, de VS en Zimbabwe. Tegen de motie hebben gestemd Chili, Frankrijk, Duitsland, Peru en Roemenie. Colombia, India en Turkije hebben zich onthouden terwijl Ivoorkust afwezig was.
Voor de internationale homobeweging is dit een ernstige teleurstelling, aldus het COC. ‘Met dit besluit verwerpt de VN een van haar eigen grondbeginselen, nl. non-discriminatie. Zolang ILGA geen raadgevende status heeft, zal het voor de homobeweging moeilijk zijn haar thema’s op de VN-agenda te krijgen en op wereldniveau misstanden aan de kaak te stellen rond homoseksualiteit, zoals in Iran’, aldus COC Nederland. ‘Wij zullen ons de komende jaren actief blijven inzetten om homorechten internationaal erkend te krijgen als algemeen mensenrecht, ook binnen conservatieve organisaties als de VN.’
In tegenstelling tot wat de Gay Krant op haar website beweert, heeft ILGA dus nog steeds niet de raadgevende status bij de VN, zoals 3.000 andere non-gouvernementele organisaties wereldwijd die wel hebben.