Terug naar overzicht
Deze zaak werd aanhangig bij de Commissie Gelijke Behandeling gemaakt door een heteroseksuele man, die ontdekte dat hij en zijn gezin bij de GGD moesten betalen voor hepatitis b-vaccinaties, noodzakelijk om op vakantie te kunnen gaan, terwijl homo- en biseksuele mannen diezelfde vaccinaties door de GGD gratis zouden kunnen krijgen.
Homo- en biseksuele mannen met veel wisselende partners kunnen in het kader van het project ‘Experiment hepatitis b-vaccinatie risicogroepen’ in aanmerking komen voor een gratis vaccinatie. De man is van mening dat de GGD daarmee een verboden onderscheid naar heteroseksuele gerichtheid maakt.
De GGD heeft in het verweer bij de commissie onweersproken gesteld dat elke burger, die een afspraak maakt met de afdeling reizigersvaccinaties, op dezelfde wijze geadviseerd zal worden en voor de vaccinaties het daarvoor verschuldigde bedrag moet overleggen. De commissie stelt daarmee vast dat dit ook geldt voor homo- en biseksuele mannen. In dat opzicht wordt dus geen onderscheid op grond van heteroseksuele gerichtheid gemaakt.
Verder stelt de commissie vast dat de GGD geen direct onderscheid naar heteroseksuele gerichtheid maakt door de klager niet in aanmerking te brengen voor een gratis hepatitis b-vaccinatie op basis van het project ‘Experiment hepatitis b-vaccinatie risicogroepen’. Hiertoe is overwogen dat het onderscheid niet is gelegen in heteroseksuele gerichtheid als zodanig, maar in het risico van overdracht van hepatitis b.
Doordat er door toepassing van het beleid van de GGD bepaalde groepen heteroseksuelen worden uitgesloten van gratis hepatitis b-vaccinatie, is er wel sprake van indirect onderscheid naar heteroseksuele gerichtheid. Dit indirecte onderscheid is naar het oordeel van de commissie evenwel objectief gerechtvaardigd, nu aan het nagestreefde doel, het voorkomen van hepatitis b-infecties, iedere discriminatie vreemd is, het gratis vaccinatieprogramma voor de risicogroepen aan een werkelijke behoefte van de GGD beantwoordt en dit gratis vaccinatieprogramma voor de risicogroepen geschikt en noodzakelijk is om het doel te bereiken.
Derhalve oordeelt de commissie dat het gevoerde beleid niet in strijd is met de Algemene Wet Gelijke Behandeling.
In commentaar op deze zaak had COC-voorzitter Frank van Dalen al laten weten de uitspraak van de commissie met vertrouwen tegemoet te zien. Het oordeel van de commissie blijkt inderdaad geheel in lijn met de visie van het COC op deze kwestie.
Zie voor meer informatie: