Terug naar overzicht
Het rapport geeft de aanbeveling meer homo- en lesbokoppels te werven om kinderen in weeshuizen een vast, liefhebbend gezin te geven. Momenteel wachten zo een 110.000 kinderen in de Verenigde Staten op adoptie.
Het onderzoek getiteld _Expanding Resources for Children _werd uitgevoerd in opdracht van het Evan B. Donaldson Adoption Institute. Dit is een onafhankelijke organisatie die zich in hoofdzaak bezighoudt met adopties.
Het instituut zegt nu op basis van het onderzoek dat adoptie door homoseksuelen en lesbiennes een manier is om kinderen die nu wachten op adoptieouders een stabiel leven te bieden.
Uit het onderzoek blijkt ook dat kinderen die opgevoed worden door homo- of lesbo-ouders niet slechter af zijn dan kinderen die bij heterokoppels opgroeien.
Dat is een belangrijk onderzoeksresultaat, omdat het rapport ook onthuld dat in Amerikaanse staten waar het wettelijk is toegestaan om kinderen in pleegzorg of ter adoptie aan te bieden aan homo- en lesboparen dit heel vaak niet gebeurt vanwege discriminatie van de adoptiebureaus. Zeker die discriminatie dient doorbroken te worden in het belang van het kind, wordt daarom in het rapport gesteld.
Volgens het rapport zijn de wetten die adopties door homo’s en lesbo’s niet toestaan en de gesignaleerde discriminatie nadelig voor tienduizenden kinderen die in weeshuizen zitten en die dringend behoefte hebben aan een liefdevolle omgeving.
‘Er is absoluut geen reden die aangeeft dat kinderen geschaad worden als ze geadopteerd worden door homoseksuele en lesbische ouders. Er zijn integendeel wel heel wat bewijzen dat ze het goed doen in deze gezinnen. Als wij dus als maatschappij geloven dat het belang van kinderen voorop staat, moeten we onze vooroordelen opzij zetten en het beste voor hen doen’, aldus Adam Pertman, directeur van het adoptiebureau.
Dit rapport verschijnt op een moment dat er in heel de Verenigde Staten politieke acties opgezet worden om homo- en lesboparen te verbieden kinderen te adopteren. Op dit moment is dat enkel in Florida expliciet wettelijk verboden, terwijl het in Utah feitelijk onmogelijk gemaakt is door de bepaling dat enkel getrouwde paren voor adoptie in aanmerking komen.
Conservatieve organisaties ijveren echter momenteel met alle middelen denkbaar in op zijn minst zestien andere Amerikaanse staten om pleegzorg en adoptie door homo’s en lesbo’s onmogelijk te maken. En de laatste weken oefent vooral het Vaticaan druk uit op Amerikaanse katholieke organisaties, vooral de Catholic Charities in Boston en San Francisco, om niet langer kinderen in pleegzorg of ter adoptie aan te bieden aan homo- en lesboparen.
Pertman hoopt dat dit onderzoek het politieke en publieke debat uit de klauwen van demogogen zal bevrijden en zich weer zal gaan baseren op de feiten en de noodzaak om voor duizende kinderen een goed pleeggezin of adoptieouders te vinden.
Als het aantal beschikbare ouders vergroot moet worden dan moeten ook homoseksuelen en lesbische ouders kunnen adopteren. Daarom moeten alle wetten en beperkingen die adopties door homoseksuelen verbieden afgeschaft worden. Dat is althans één van de conclusies van het rapport.