Terug naar overzicht
Sören Andersson, woordvoerder namens de Zweedse nationale holebi-organisatie RFSL, heeft het oordeel van de rechtbank meteen scherp veroordeeld.
‘Deze man loopt het risico geëxecuteerd te worden, maar toch sturen ze hem terug naar Iran. Men kiest er nu blijkbaar voor dat risico met het leven van een medemens te nemen met niets meer dan de hoop dat hij door Iran niet geëxecuteerd zal worden’.
De Iraanse homoseksuele asielzoeker had bij de rechtbank een beslissing aangevochten van de Zweedse immigratiedienst die hem wilde uitzetten. De man vertelde het hof dat hij in Iran is mishandeld en gevangengezet vanwege zijn seksuele voorkeur. Hij vertelde ook dat hij tijdens zijn gevangenschap door Iraanse agenten verkracht is.
Maar de rechtbank oordeelde dat de man als hij naar Iran wordt uitgezet geen direct gevaar loopt. Het hof baseert dat oordeel op een rapport van het Zweedse ministerie van Buitenlandse Zaken uit 2005. Daarin wordt gemeld dat er in de Iraanse strafwet weliswaar ‘verschrikkelijke straffen’ staan op het plegen van homoseksuele handelingen, waaronder de doodstraf, maar dat de meeste Iraanse homo’s er in slagen buiten gevaar te blijven door ‘een discreet en teruggetrokken leven te leiden’.
‘Het is ronduit onredelijk dat Zweden van homoseksuelen in feite vraagt om een ‘verborgen leven’ te leiden’, zegt
Sören Andersson
over dit oordeel.
Andersson wijst er op dat in het rapport van het ministerie ook volkomen voorbijgegaan wordt aan de bevindingen van VN-diplomaat Philip Alston. Die heeft in detail een flink aantal gevallen beschreven van mannen die ter dood veroordeeld zijn vanwege vrijwillige homoseksuele contacten in de privésfeer. Daaruit blijkt dat een ‘discreet en teruggetrokken leven’ helemaal geen garantie is dat homoseksuelen executie kunnen ontlopen.
Alston maakt in zijn rapport tevens melding van een speciale divisie van de Iraanse politie die volmachten heeft gekregen om toezicht te houden op het seksuele privéleven van Iraanse burgers en bij overtreding van de zedenwetten hard optreedt.
Sören Andersson wees ook nog op de zaak van een lesbische Pakistaanse vrouw die dreigt te worden uitgezet. Zij is gevlucht nadat Pakistaanse politiemensen haar hadden verkracht om haar van haar seksuele voorkeur ‘te genezen’.
Andersson vraagt zich daarom hardop af er niet met twee maten wordt gemeten als je de positie van politieke vluchtelingen vergelijkt met vluchtelingen die vanwege hun seksuele voorkeur asiel aanvragen. ‘Van politieke vluchtelingen wordt toch ook niet gevraagd zich schuil te houden?’, schampert Andersson.
Zie voor meer informatie ons dossier Stop Executies Iran.