Mr. Flip Schuller, raadsman van de Libanese homoseksuele asielzoeker Jimmy*, is woedend en uiterst verbaasd over deze gang van zaken, want er loopt nog een beroep tegen zijn uitzetting.
Daarom verbijstert het Schuller dat de terugkeerambtenaren toch een onderduikgevaar aanwezig achten.
‘Het ingestelde beroep is de laatste kans om voor hem asiel in Nederland te krijgen, Jimmy heeft er immers alle belang bij om zich te houden aan de regels. Dat is de enige manier waarop hij in het bezit komt van een verblijfsvergunning. De enige reden die wordt aangevoerd is dat hij in een zogenaamd ‘terugkeergesprek’ heeft gezegd bang te zijn voor een uitzetting naar Libanon. Dit betekent nog niet dat hij daarom van plan zou zijn onder te duiken’.
Jimmy heeft een hiv-infectie en kampt met zware psychische problemen, waarvoor hij drie keer per maand moet worden behandeld door verschillende medici. Jimmy is geen crimineel en heeft zich altijd netjes gehouden aan alle toezichtsmaatregelen, zoals de wekelijkse meldingsplicht.
Mr. Schuller noemt het ‘schandalig dat de vreemdelingenpolitie in Den Helder hem vast heeft gezet en hem nu hebben overgeplaatst naar een detentiecentrum in Zeist, terwijl hij vrijwel elke week een bezoek moet brengen aan zijn behandelaars’. Het is volgens de raadsman duidelijk dat de opsluiting zijn toch al kwetsbare gezondheidssituatie verder zal verslechteren.
Advocaat Schuller heeft daarom inmiddels beroep ingesteld tegen de detentie en spoedvoorzieningen om het beroep snel door de asielrechter te laten beoordelen.
Jimmy heeft de hulp ingeroepen van de Stichting Vrienden van de Gay Krant (SVGK) en COC Nederland. De actie krijgt ook steun van Embrace Pink en andere holebi-organisaties.
Achtergrondinformatie
Jimmy – roepnaam onder zijn vrienden, op zijn verzoek gebruiken we niet zijn volledge naam – is 27 jaar en komt uit Libanon. Toen zijn ouders hoorden dat hij homoseksueel is, verklaarde zijn vader dat hij hem uit eerwraak zou doden. De autoriteiten in Libanon verafschuwen homoseksualiteit. Op bescherming hoeft Jimmy dus niet te rekenen. Om die reden vluchtte hij op 2 mei 2002 naar Nederland.
Jimmy woont nu vijf en half jaar in ons land. Hij spreekt de taal en is in afwachting van een verblijfsvergunning. Die werd hem tot nu toe steeds geweigerd. De IND oordeelt dat Jimmy weliswaar niet terug kan naar zijn familie, maar dan moet hij zijn geluk maar beproeven in een ander deel van Libanon.
Inmiddels is Jimmy ziek geworden; verkouden, voelt zich niet lekker. Eerst dacht hij nog dat het van de spanning kwam, maar in het Amsterdamse Onze Lieve Vrouwe Gasthuis werd vastgesteld dat hij hiv heeft. In Nederland kan hij worden behandeld. In Libanon is dat in zijn situatie ondenkbaar. Toch ziet de IND in zijn geval geen aanleiding om de beslissing te herzien. Jimmy moet terug.
Ex-europarlementariër Joke Swiebel probeerde in het verleden voor Jimmy al te doen wat ze kon, maar ze liep tegen bikkelharde muren aan. Amnesty International houdt zich bezig met deze zaak en het COC heeft zijn zaak aangekaart bij staatssecretaris voor Vreemdelingenbeleid Albayrak, maar nog zonder zichtbaar gevolg.