De campagne wordt gevormd door filmpjes en posters van Maria, Anna, Dave en Sander. Alle vier hebben ze te maken met schendingen van hun kinderrechten. Van ieder kind is een filmpje gemaakt dat te zien is op DeKinderOmbudsman.nl en YouTube. De filmpjes kunnen worden gedeeld op Facebook en Hyves. De posters, met de tekst ‘Was ik maar hetero… dacht hij na elke klap’ hangen in bushokjes.
Het verhaal van Dave
Dave is homo en wil daarvoor uit kunnen komen. Nederland staat bekend als een progressief en tolerant land. Toch zijn er steeds meer signalen dat het pesten van homoseksuelen vaak voorkomt. Dave kan daarover meepraten. Hij werd jarenlang gepest, geslagen en geschopt door zijn schoolgenoten omdat hij homo is.
Dave en de andere kinderen zijn op de rug gefilmd om herkenning te voorkomen. Het verhaal van de slachtoffers wordt verteld door henzelf, maar ook door degene die luisteren en het verhaal mede een stem geven. Van het slachtoffer horen we het verhaal op indringende wijze in fluistervorm. Zij vertellen het door aan verschillende kinderen. Deze zijn de stem van het slachtoffer en spreken de zinnen hardop uit naar de kijker toe. Het gefluister staat voor de anonimiteit en het niet hebben van een ‘stem’.
Ieder kind heeft het recht om te zijn wie hij is. De Kinderombudsman vindt dat alle kinderen moeten worden beschermd tegen discriminatie.
Vanaf 1 april jl. is de KinderOmbudsman hét adres voor kinderrechten in Nederland. Die rechten zijn in 1989 vastgelegd door de Verenigde Naties. Nederland is het 34e Europese land met een Kinderombudsman – in ons land in de persoon van Marc Dullaert.