Komende woensdag houdt de BACP een hoorzitting over deze kwestie om te beslissen over de vraag of Pilkington een verbod moet krijgen om haar vak uit te oefenen. Vorig jaar werd Pilkington al door de BACP geschorst vanwege een klacht over het toepassen van reparatieve therapie.
Undercover
Die klacht werd ingediend door de journalist Patrick Strudwick. Die ondernam in 2009 een undercover-onderzoek – gepubliceerd in The Guardian – naar de werkwijze van zich christelijk noemende psychotherapeuten zoals Lesley Pilkington die hulp aanbieden aan mensen die ‘worstelen met hun homoseksualiteit’.
Strudwick maakte daarbij in het geheim opname van gesprek met Pilkington, waaruit duidelijk blijkt dat ze reparatieve therapie toepast. In die therapie wordt er vanuit gegaan dat homoseksualiteit een ontwikkelingsstoornis is als gevolg van traumatische jeugdervaringen, een gebrekkige verhouding tussen ouders en kind of seksueel misbruik. Met reparatieve therapie zou die veronderstelde psychische stoornis ‘genezen’ kunnen worden.
Op de bandopname vraagt Strudwick aan Pilington of ze homoseksualiteit ziet ‘als een geestesziekte, een verslaving of een anti-godsdienstig fenomeen’. Ze antwoordt: ‘Dat is het allemaal’.
In de therapie die Pilkington brengen homoseksuele mannen ook een weekend door met heteroseksuele mannen om – in de woorden van Pilkington – hun ‘mannelijkheid aan te moedigen’ en ‘te leren gezonde relaties met vrouwen te ontwikkelen’.
Steun van Anglicaanse leiders
Pilkington krijgt voor haar ‘homogenezing’ nu openlijk steun van voormalig aartsbisschop van Canterbury Lord Carey, van voormalig bisschop van Rochester Michael Nazir-Ali en de bisschop van Lewis Wallace Bern. Dat meldt de Britse krant The Telegraph die de hand heeft weten te leggen op de brief.
In de brief wordt door de leidende Anglicaanse geestelijken gesteld dat ‘psychologische hulpverlening voor hen die leiden onder ongewenste homoseksuele gevoelens aantoonbaar gunstige gevolgen heeft voor cliënten, vooral als sterk gemotiveerd zijn om aan de therapie mee te werken’.
Volgens de briefschrijvers levert die therapie ‘geen schadelijke gevolgen op voor de cliënten, ondanks de beweringen van het tegendeel door het Royal Collega of Psychiatrists en anderen’.
Ze voegen daaraan toe dat ‘deskundige psychotherapeuten, waaronder ook hulpverleners die werken op grond van joods-christelijke waarden, de vrijheid moeten hebben om deze hulp te verlenen aan mensen die daarom vragen’.
Ontoelaatbaar
De BACP heeft vorig jaar al geconcludeerd dat Pilkington ‘haar professionele relatie met cliënten ontoelaatbaar heeft laten beïnvloeden door haar vooringenomen en op vooroordelen gebaseerde standpunt over de homoseksuele leeftstijl en homoseksuele gerichtheid’. De BACP omschreef de werkwijze van Pilkington als ‘’roekeloos’, ‘minachtend’, ‘dogmatisch’ en ‘onprofessioneel’.
In een reactie op haar schorsing zei Pilkington vorig jaar dat ‘reparatieve therapie een deugdelijke therapie is die door veel mensen gevraagd wordt en die niet besmeurd zou moeten worden door onverantwoordelijke berichtgeving’.
De Amerikaanse vakorganisatie van psychologen (APA) heeft in 2009 in een groot onderzoek naar therapieën om de seksuele gerichtheid te ‘veranderen’, geconcludeerd dat zulke therapieën niet werkzaam zijn en bovendien geen deugdelijke wetenschappelijke grondslag hebben.
Nederlandse actualiteit
In ons land voert de Inspectie van de Gezondheidszorg momenteel een onderzoek uit naar de psychotherapie die de orthodox-christelijke stichting
Different
toepast om ‘christenen met homogevoelens’ te helpen. Alhoewel woordvoerders namens Different ontkennen dat ze met hun aanpak homoseksualiteit willen ‘genezen’, blijkt de visie die Different hanteert als het gaat om de aard en vooral de oorzaken van ‘homoseksuele gevoelens’ dat de quasi-wetenschappelijke inzichten van reparatieve therapie daarbij wel een leidende rol spelen. Bovendien beweren Different-woordvoerders ook stelselmatig dat de homoseksuele gevoelens van cliënten door hun aanpak ‘verbleken’ en meer heteroseksueel gericht worden.
Reparatieve therapie speelt ook een rol in de affaire rond de Amsterdamse
opperrabbijn Ralbag
. Die tekende de Torah Declaration waarin gesteld wordt dat gelovige Joden met ‘homogevoelens’ in therapie moeten. Op de website waar de Torah Declaration te vinden is, wordt daarbij expliciet naar de veronderstelt heilzame werking van reparatieve therapie verwezen.