Terug naar overzicht
Ook wil het CvB voor die tijd niet rond de tafel met het bestuur van UvA Pride om te praten over hun beslissing. Desondanks wil UvA Pride haar plannen wel doorzetten om dit jaar samen met het homonetwerk van het AMC, de Vrije Universiteit, de Universiteit Leiden en de Universiteit Maastricht een gezamenlijke ‘University Pride’-boot te organiseren.
UvA Pride zocht al vanaf begin april contact met Louise Gunning-Schepers, de kersverse voorzitter van het College van Bestuur – tevergeefs. Uiteindelijk liet een medewerker van Bureau Communicatie weten dat financiële steun van de UvA voor de boot er niet in zit, er geen afgevaardigde van het CvB op de boot wil plaatsnemen en het CvB ook niet met het homonetwerk rond de tafel wil om de kwestie uit te spreken.
UvA Pride-voorzitter Laurens Buijs noemt de houding van het CvB ‘zeer teleurstellend en bijzonder onbeleefd’, en spreekt van ‘een bom onder de samenwerking tussen UvA Pride en het CvB’.
Volgens Buijs staat de afwijzende houding van het CvB symbool voor de kloof tussen de bestuurders in het Maagdenhuis en de rest van de academische gemeenschap.
‘Het CvB zegt dat het alleen onderwijs en onderzoek wil ondersteunen, en dat het daarom niets met evenementen als de Gay Pride van doen heeft. Kennelijk hebben wij dan een heel andere visie op wetenschap dan het Maagdenhuis. Volgens ons gaat het niet alleen over technocratisch management, maar ook over de sociale, maatschappelijke en emancipatoire kanten van het academische leven’, zegt Buijs.
Buijs heeft er ‘op zich vrede mee’ dat het CvB niet financieel wil bijschieten, ‘hoewel het raadselachtig blijft waarom andere grote evenementen zoals de Dam-tot-Dam-loop dan wel structureel door de UvA ondersteund worden’.
UvA Pride hoopt door middel van fondsenwerving, sponsoring en individuele donaties alsnog voldoende geld op tafel te krijgen voor 1 juni, de dag dat het geld moet zijn overgemaakt naar de organisatie van de Amsterdam Gay Pride/Canal Parade.
Waar Buijs wel grote moeite mee heeft is dat het CvB in het geheel niet geassocieerd wil worden met de Gay Pride en daarom ook niet bereid is tot andere vormen van ondersteuning, bijvoorbeeld door plaats te nemen op de boot.
‘Kennelijk voelt ons universitaire bestuur zich ongemakkelijker bij een Gay Pride dan bij een marathon. Dat is schokkend, maar het geeft ons in elk geval de bevestiging dat we nog steeds niet overbodig zijn’, stelt Buijs.