Wát een mooi uitgebreid interview met Renata (18 jaar). Ter ere van Lesbian Visibility Day sprak Cherine Mathot van COC Nederland met haar. Lees over haar bijzondere manier van het uit de kast komen en hoe zij zich nu met liefde inzet voor de community: “Sinds ik zelf uit de kast ben probeer ik mij meer in te zetten voor de LHBTI+ jongeren door zelf mijn verhaal te delen en door te laten zien dat lesbisch zijn geen taboe is. Voor mij betekende het ook vrijheid: ik kon eindelijk de persoon zijn wie ik wilde zijn en ik was veel gelukkiger dan voorheen. Ik voelde geen schaamte meer”
Wie is Renata?
Ik ben Renata de Leeuw, ik ben een 18-jarige vrouw die zich identificeert als lesbisch. Ik heb een Nederlandse vader en een Hondurese moeder wat betekent dat ik met twee culturen ben opgegroeid. Ik studeer nu Travel & Hospitality en ik zit in mijn tweede jaar. Sinds ik zelf uit de kast ben probeer ik mij meer in te zetten voor de LHBTI+ jongeren door mijn verhaal te delen en door te laten zien dat lesbisch zijn geen taboe is.
Kun je iets vertellen over hoe het voor je was om uit de kast te komen?
Ik heb voor verschillende mensen verschillende keren uit de kast moeten komen en ik heb het altijd als eng, spannend en als bevrijdend ervaren. Ik ben zelf nog niet heel lang uit de kast maar het moment dat ik op mijn sociaal media had geplaatst, terwijl ik op dat moment een vriendin had, dat ik dus op vrouwen viel, waardoor de hele wereld dat dus kon zien, voelde ik mij zó vrij. Iedereen wist eindelijk een deel van mij waar ik zelf trots op ben en wat mij uiteindelijk toch mij maakt. En doordat ik er zo open over was geworden, kreeg ik veel respect van zowel queer mensen als van cis heteroseksuele mensen. Ik had het daarvoor al wel aan mijn ouders en aan sommige vrienden verteld, waardoor ik me bij hen al wel mezelf voelde. Dat was natuurlijk ook heel spannend om te doen maar ik heb eigenlijk vrijwel altijd liefde en acceptatie ontvangen. Het was gewoon leuk dat ik dan over meiden kon praten. Het hielp wel dat iedereen het daarna in één klap wist, dan hoef je dat ook niet 100 keer te doen.
Wat zou je willen zeggen tegen mensen die helaas door omstandigheden niet helemaal zichzelf kunnen of durven zijn?
Wat ik zou willen zeggen is: het is oké om nog niet uit de kast te komen vooral als je je er nog niet klaar voor voelt en misschien is het wel een onveilige situatie. Het is natuurlijk belangrijk om je veiligheid op nummer 1 te zetten. Alles komt op z’n tijd en er zijn altijd mensen die je online zouden kunnen helpen en er met je over willen praten. Je bent niet alleen!
Wat betekende het voor jou om helemaal jezelf te mogen zijn en op welke manier liet je dit aan de wereld zien?
Voor mij betekende het vrijheid: ik kon eindelijk de persoon zijn wie ik wilde zijn en ik was veel gelukkiger dan voorheen. Ik voelde geen schaamte meer. Eerst had ik altijd het gevoel dat andere mensen mij anders zouden behandelen als ik zou vertellen dat ik op vrouwen val. Vanaf het moment dat ik uit de kast was gekomen en daar veel positieve reacties op kreeg, werd ik een heel stuk zelfverzekerd. Mensen vertelde me ook dat ik meer open was geworden op het moment dat ik uit de kast was gekomen en dat ze respect voor me hadden. Daardoor ben ik nu op het punt dat ik tegen mezelf kan zeggen: ik val op wie ik val. Ook merk ik dat er open over ben en mijzelf niet meer wil verbergen omdat ik uiteindelijk voor mijn eigen geluk wil kiezen en nu ook andere wil gaan helpen die zich net zo hebben gevoeld als ik. Ik liet dit aan de wereld zien door mijn Instagram pagina. Hier post ik gewoon in alle vrijheid over mijn seksualiteit en tegenwoordig ook op mijn youtube kanaal waar ik ook mijn stem wil laten horen.
Je zegt heel mooi dat je wilt dat het taboe van het lesbisch zijn weggaat. Kun je daar iets meer over vertellen?
Het taboe over dat we nog in een hetero-normatieve samenleving leven. Het zit nog heel erg in de samenleving dat we uit de kast moeten komen en dat het eigenlijk nog als iets apart gezien wordt en dat het iets is wat voor veel mensen niet zo hoort. Er wordt nog veel met homo en pot gescholden, alsof dat iets slecht is. Ook op de scholen wordt er in mijn ogen nog niet genoeg over gesproken, vooral over het aspect van verschillende genderidentiteiten en over seks met hetzelfde geslacht. Veel mensen vinden het gewoon ongemakkelijk om over te praten terwijl er helemaal niks mis mee is. Vooral door mannen wordt lesbisch vaak als iets seksueels gezien en worden lesbische koppels ook wel eens nageroepen als ze bijvoorbeeld zoenen met “mag ik meedoen”. En ook met bijvoorbeeld hand in hand lopen, dan word je nog redelijk vaak nagekeken. Ook daardoor zie je dat het nog steeds een taboe is. Lesbisch zijn voor mij betekent trots en mijzelf zijn. Het heeft lang geduurd tot ik me echt helemaal comfortabel heb gevoeld met lesbisch zijn maar het voelde voor mij natuurlijk aan en iets wat uiteindelijk toch wel mij, mij maakt. Het hoort bij me!
Wat vind je ervan dat sommigen juist graag en anderen minder graag bepaalde ‘hokjes’ willen gebruiken als het gaat over het benoemen van hun geaardheid en/of genderidentiteit?
Ik snap heel goed dat mensen dat zich niet in een hokje willen zetten. Seksualiteit en geaardheid is fluid. Met fluid bedoel ik dat je je eerst bijvoorbeeld als lesbisch “labelt” en daarna bijvoorbeeld als biseksueel “labelt”. Je seksualiteit en geaardheid kan veranderen, dat is wat mij betreft heel normaal. Daardoor denk ik ook dat mensen niet graag in een hokje willen worden geplaatst. Het wordt als beperkend gezien. Ik vind het aan de ene kant fijn om mezelf een label te geven omdat ik me wel goed voel in dat label maar soms heb ik ook van die momenten dat ik mezelf juist niet als lesbisch zou willen identificeren maar dan eerder als queer omdat ik mezelf ook niet wil beperken tot bepaalde dingen.
Je zet je actief in voor de community: wat heb je daar tot nu toe van geleerd?
Ik heb geleerd dat bij iedereen van de lhbti+ community mensen andere situaties hebben, dat hoewel ik vrijwel alleen maar positieve reacties kreeg er nog veel in deze wereld moeten worden verandert en dat er nog veel homofobie is in Nederland. Dat vele jongeren nog struggelen met uit de kast komen en met zelfacceptatie.
Waardoor ben je geïnspireerd geraakt als het gaat over je coming out of je activisme?
Ik heb zelf echt veel gehad aan queer films omdat het mij liet zien dat er representatie van was en daardoor voelde ik me minder alleen en dat ik niet apart was dat ik op hetzelfde geslacht val. De film kiss me (kyss mig) is de allereerste lesbian movie die ik heb gezien waardoor ik me steeds meer op op me gemak ging voelen. Ik keek ook veel coming out video’s op youtube waardoor ik verhalen van andere lhtbi+ers luisterde en dan daar inspiratie op deed van hoe ik het nou eigenlijk zelf wilde gaan vertellen.
Hoe zie je de toekomst voor je: wat heb je voor je gevoel tot nu toe al bereikt en wat zou je zelf nog willen bereiken met je activisme?
Doordat ik op de Paarse Vrijdag poster stond van COC’s GSA Netwerk, begon alles voor mij. Ik had ook een video opgenomen waardoor ik er voornamelijk LHBTI+ vrouwen als volgers bij kreeg. Ik kreeg wat berichten van sommige meiden die dan advies hadden gevraagd waardoor ik toch een rolmodel werd voor LHBTI+ vrouwen. Wat ik bereikt heb is dat nu veel meiden een rolmodel hebben om naar op te kijken. Ik wil hen graag laten zien dat het niet gek en raar is om op vrouwen te vallen. Ik ben een youtube kanaal begonnen waar ik nog meer over voornamelijk lesbische dingen wil gaan praten. Ik zou graag ook meer voor COC Nederland zoals bij het COC’s GSA netwerk willen blijven doen. En wellicht in de toekomst ook voor nog andere LHBTI+ organisaties. Ik wil nog meer mijn stem laten horen en het taboe van lesbisch zijn laten verdwijnen. Ik zou ook in de toekomst wat willen betekenen voor Hondurese lhbti+ers omdat het daar echt nog een groot taboe is.
Hoe kom jij de tijd in verband met coronavirus en de quarantaine door? Heb je nog tips?
Ik kijk vooral veel series oeps…the L-word bijvoorbeeld, daar kom je echt je dag mee door! Nieuwe gerechten proberen is ook heel vermakelijk, face-timen met vrienden, een keer een home work-out doen, een boek lezen, meer gaan leren over bepaalde onderwerpen. Dat kan een taal zijn maar bijvoorbeeld ook kunst. Of queer films kijken is ook echt een aanrader!
Heb je nog een boodschap voor personen die zich door de quarantaine eenzaam voelen?
Quarantaine is niet voor altijd! Voor je het weet is het leven weer zoals het eerst was, dus je komt er doorheen! Er zijn vele apps waardoor je met andere LHBTI+ personen in contact kan komen zoals Jong&Out en zelfs op tinder en her kan je met andere LHBTI+ personen praten. Je kan je familie en vrienden bellen en skypen, daardoor kan je je ook minder alleen voelen.
Foto: Renata de Leeuw