Terug naar overzicht
Hubert was in de jaren 90 de eerste in Curaçao geboren Tweede Kamerlid. Van 1994 tot 1998 was hij woordvoerder op de thema’s welzijn, minderhedenbeleid en Antilliaanse Zaken. Daarna werd Hubert in 1999 directeur van het Landelijk Bureau Racismebestrijding (LBR), tegenwoordig bekend als Art.1.
Als politicus streed Hubert o.a. voor LHBTI-rechten en tegen racisme, in Nederland en op Curaçao. Begin jaren 2000 lobbyde hij bij politieke partijen op Curaçao voor de openstelling van het huwelijk voor paren van hetzelfde geslacht. Daarnaast steunde hij de lokale beweging met raad en daad: “Ik herinner Hubert als een inspirerende ‘grappenmaker’ die op de juiste momenten scherp en to the point kon zijn” – Marlon Reina, Fundashon Orguyo Kòrsou (afgekort: FOKO Curaçao).
Ook in Nederland wordt zijn inzet gewaardeerd: “Ons streven naar een diverse en inclusieve samenleving is vergelijkbaar met een estafette-marathon. Onder de voorlopers van wie we het stokje overnemen bevinden zich bekende en relatief onbekende individuen uit de biculturele LHBTI gemeenschap. Hun werk verdient onze respect en waardering. Hubert is een van die personen. Hij was voor mij ook een bron van inspiratie en empowerment. Hij zal worden gemist.” – Winston van Niel, Bestuurslid COC Nederland.
Onze gedachten gaan uit naar de familie en dierbaren.