Terug naar overzicht
Marjet Bos maakt zich als Roze 50+ ambassadeur sterk voor oudere LHBTI+ personen in zorginstellingen. Dat doet ze bij Roze 50+, het samenwerkingsverband van ANBO en COC. ‘Jezelf zijn is vaak lastig voor oudere LHBTI+ mensen.’
‘Ik heb als geestelijk verzorger in de ouderenzorg gewerkt, en toch lukte het ook mij niet om binnen te komen bij zorgcentra in Groningen om het gesprek aan te gaan over oudere LHBTI+ personen. Men vond het niet nodig. ‘We hebben ze hier niet’, iets wat Roze 50+ ambassadeurs door het hele land horen. Ik vond het zo ontmoedigend. Ik dacht: Tom Poes, verzin een list!
Toevallig leerde ik Klaas Spekken kennen, een Groningse zanger die zelf ook homo is. Met hem heb ik een liedjes- en verhalenprogramma ontwikkeld waarin we bespreekbaar maken hoe jezelf zijn vaak lastig is voor oudere LHBTI+ mensen. Het programma werkt in zorginstellingen als een ijsbreker, want in een gezellige middag met muziek is altijd wel interesse.
Zo brengen we het gesprek op gang. Met succes, want inmiddels zijn twee zorgcentra in de regio bezig met het traject naar een Roze Loper, het keurmerk voor LHBTI+ vriendelijke zorg. Ik kom nog wel eens mensen tegen – vooral mannen – die zeggen: als ik later oud ben, dan regel ik zelf wel dat ik de zorg krijg die ik nodig heb. Dat is heel mooi, maar het geldt niet voor iedereen. En het is niet gezegd dat je het straks ook daadwerkelijk redt. Je kunt nog zo stevig in je schoenen staan, als je een beroerte hebt gehad en je bent afhankelijk van zorg, is het heel lastig om voor jezelf op te komen.
Tot mijn pensioen maakte ik zelf ook steeds opnieuw de afweging: vertel ik wel of niet dat ik lesbisch ben? Nu ik als Roze 50+-ambassadeur in de media ben geweest, kan het me niets meer schelen. Zo heeft het ambassadeurswerk mij zelf ook verder geholpen. Angst voor afwijzing zit voor een groot deel in jezelf, heb ik geleerd.’
Zelf vrijwilliger worden, net als Marjet?
Hier lees je meer over de mogelijkheden.
Beeld Ernst Coppejans – tekst Caspar Pisters